eerste berichtje: afscheid
Blijf op de hoogte en volg Linde
24 Juli 2013 | Verenigde Staten, Catherine
Het voelt raar om een verhaal te beginnen met een afscheid, maar zo is het nu eenmaal. Men zegt: je weet pas wat je had als je het hebt verloren. Ik heb nu kunnen ervaren hoe waar die woorden zijn. De fotoboeken, verhalen, cadeautjes en whatsappjes. De knuffels en de tranen in jullie ogen. Hoe sommigen speciaal vroeg uit hun bed zijn gekomen, om vervolgens helemaal naar Schiphol af te reizen. Alleen maar om die laatste vijf minuutjes bij me te zijn. En dan al die lieve woorden! Nooit gerealiseerd hoe geweldig mijn persoonlijkheid is ;) haha. Natuurlijk heb ik ook gehuild daar op Schiphol, ik dacht aan alle lieve mensen die ik achter heb gelaten, aan jullie. De douanebeambte vroeg: 'Heb je er nog wel een beetje zin in?'
'Ja,' zei ik. 'Oh ja. ' En terwijl ik de deuren doorliep en nog één keer achterom keek, begon er in mijn achterhoofd een liedje te spelen.
"Yes, no, maybe... I don't know. Take a breath, then let it go.."
I took a breath, I let it go. En daar was dan het echte begin. Het begin van mijn nieuwe leven. We zitten nu in de auto in Colorado. Ik kijk door mijn raampje, naar de rocky mountains. Aaa ik kan wel een gat in de lucht springen. Jongens, ik ben in AMERIKA!!!
Eerste indruk: wat is het hier GROOT! Zit ik hier in een mega huurauto op een weg van twee kilometer breed naar huizen te kijken...het moet een dorp voorstellen, maar alles staat zó ver uit elkaar dat het moeilijk een geheel te noemen is. Er is gewoon ruimte, heerlijk!
Mijn welkomsmaal: frosty en friet bij Wendy's, om elf uur s' avonds. All American.
En een random iets wat me is opgevallen: de toiletten zijn hier raar! Of, anders, zoals men mij geleerd heeft het te zeggen. Als je doorspoelt komt er zo'n langzame draaikolk in plaats van fatsoenlijk water. En ook al zijn Amerikanen doodsbenauwd om elkaar naakt te zien, de kieren tussen de deuren zijn zo groot dat iedereen je zou kunnen zien zitten, gedverderrie!
Niemand van jullie hoefde dit waarschijnlijk te weten, maar dat móést er gewoon bij. Haha nou ja, dan weten jullie ook weer dat ik het geschreven heb.
Lieve groetjes uit Colorado,
Linde
'Ja,' zei ik. 'Oh ja. ' En terwijl ik de deuren doorliep en nog één keer achterom keek, begon er in mijn achterhoofd een liedje te spelen.
"Yes, no, maybe... I don't know. Take a breath, then let it go.."
I took a breath, I let it go. En daar was dan het echte begin. Het begin van mijn nieuwe leven. We zitten nu in de auto in Colorado. Ik kijk door mijn raampje, naar de rocky mountains. Aaa ik kan wel een gat in de lucht springen. Jongens, ik ben in AMERIKA!!!
Eerste indruk: wat is het hier GROOT! Zit ik hier in een mega huurauto op een weg van twee kilometer breed naar huizen te kijken...het moet een dorp voorstellen, maar alles staat zó ver uit elkaar dat het moeilijk een geheel te noemen is. Er is gewoon ruimte, heerlijk!
Mijn welkomsmaal: frosty en friet bij Wendy's, om elf uur s' avonds. All American.
En een random iets wat me is opgevallen: de toiletten zijn hier raar! Of, anders, zoals men mij geleerd heeft het te zeggen. Als je doorspoelt komt er zo'n langzame draaikolk in plaats van fatsoenlijk water. En ook al zijn Amerikanen doodsbenauwd om elkaar naakt te zien, de kieren tussen de deuren zijn zo groot dat iedereen je zou kunnen zien zitten, gedverderrie!
Niemand van jullie hoefde dit waarschijnlijk te weten, maar dat móést er gewoon bij. Haha nou ja, dan weten jullie ook weer dat ik het geschreven heb.
Lieve groetjes uit Colorado,
Linde
-
24 Juli 2013 - 18:43
Maxime Ten Horn:
Super leuk dat je een blog hebt!
En ik ben het met je eens de ruimtes en de weg zijn enorm en de wc's zijn raar haha. -
24 Juli 2013 - 19:15
Aniek:
Heee!
Awesome dat je een blog bijhoudt. Superleuk om te lezen! Ik ga 'm zeker weten bijhouden. (: Maar die wc's... Dat was inderdaad een beetje overbodige informatie. Haha.
Heeeeel veel liefs
Aniek ♥ -
26 Juli 2013 - 19:48
Caro:
Hoi Linde, we zitten nu in jullie huis en passen goed op Witje. Hij was blij dat we er waren. Heel veel plezier en groetjes aan je vader en moeder! -
03 Augustus 2013 - 18:04
Lia Van Waveren:
Wat een leuk verslag van je Linde! Ik heb het met plezier gelezen. Ik volg je. Oma Lia -
04 Augustus 2013 - 11:18
Mandy:
Hey! Je verhaal is awesome! Fijn om te lezen dat je ons cadeau leuk vond! ik vond de wc details wel leuk, haha. Ben benieuwd naar je volgende verhaal! Laat maar weten als je een keertje zin en tijd hebt om te skypen!! XxXx -
25 September 2013 - 12:17
Gerry Pietersen:
Dag mijn lieve schat, gaat het goed met jou. Ik mis je en hoop je in gezondheid bij je terugkomst in mijn armen te kunnen sluiten. Dikke kus van oma ger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
