soms is het best moeilijk een titel te verzinnen..
Blijf op de hoogte en volg Linde
09 Oktober 2013 | Verenigde Staten, Tomah
Tja, dan kan je van alles zeggen, en daar heb je een gesprek. Amerikanen (tenminste hier) hebben de gewoonte om na één keer met je gesproken te hebben je al een vriendin te noemen, ik vind het prima! En ze zijn gek op uitwisselingsstudenten. Echt waar, ze gaan er bijna van uit dat je een geweldige persoonlijkheid hebt omdat je buitenlander bent (zouden Nederlanders nog wat van kunnen leren achum). En zeker hier. Minnesota Nice bestaat echt, heel heel zeker. Er gaat geen dag voorbij of ik krijg wel een knuffel, of iemand zegt spontaan: "oh I love you Linde!" Het is ook iets wat voornamelijk theatermensen doen denk ik. Want, oh ja: IK MAG MEEDOEN AAN DE MUSICAL!!! :D :D Ik heb auditie gedaan, zingen dansen acteren en alles. En de volgende dag stond ik op de callback-list (samen met ongeveer 40 van de 100 mensen^^). Nog meer zingen dansen acteren, super veel lol gehad. En toen mocht ik meedoen. We zijn met ongeveer 30 mensen, en ze zijn zo goed! Ongelooflijk, wat een talent iemand kan hebben met 15 of 16. We oefenen elke dag van twee tot vier, en het is geweldig. Ik mag een van de urchins zijn, dat betekend dat ik zoiets ben als Merry en Pippin in Lord of the Rings, of Fred en George in Harry Potter. Maar dan iets vrouwelijker en muzikaler haha. Little Shop of Horrors gaat over een bloemenwinkeltje in een achterbuurt waar iedereen arm is. Het sullige hulpje van de baas (Seymour) komt met een nieuwe plant, en iedereen is razend enthousiast. Opeens verkopen ze veel meer bloemen, en misschien kan deze plant Seymour wel uit deze armoedige situatie helpen. Er is alleen een klein probleempje: de plant wil geen water, hij wil mensenbloed. Uiteindelijk eet de plant het gemene vriendje van het meisje waar Seymour verliefd op is (Audrey) , en daarna de baas van de bloemenwinkel. Maar de plant wil alsmaar meer en meer....
Ik weet het, het verhaal is een beetje vreemd. Maar dat haalt niet weg hoe enthousiast ik ben, en iedereen hier trouwens. Deze musical-mensen zijn voornamelijk mijn vrienden. Ze zijn echt heel hecht en ik voel me nergens op school een vreemdeling, ik ben gewoon één van de groep. Ze hebben me uitgenodigd voor een verjaardag (waar ik Ultimate Frisbee heb gespeeld, all American :)) en voor films, en voor uitjes naar Starbucks na school. Jongeren gaan niet echt 'uit' hier, er is ook een avondklok van 12 uur. Maar ik ben uitgenodigd om mee te gaan swingdancing. Ondanks dat niemand het kon was dat ontzettend gezellig, en we hebben allemaal wat geleerd.
Het is nu woensdagavond, ik heb twee dagen vrij van school genomen om met Bernard, Elsa, Meriem en Elsa's vriendin Ruth naar Toledo te gaan. Natuurlijk vind ik dat super. Het enige wat jammer is is dat ik Homecoming mis. Dat is de een van de belangrijkste footballwedstrijden van het jaar, en er is een feestje de dag erna. Super Amerikaans, en mensen praten er al weken over. De hele school staat op z'n kop. Het is een soort feestweek: maandag was pyamadag, dinsdag tweelingdag, en vandaag Hawaiidag. Morgen is schoolkleurendag: rood en zwart, en vrijdag is roze dag. Central High school is net een soort klein landje. Er is genoeg te doen en te leren, ook buiten school. Sporten worden georganiseerd door de school, clubs worden georganiseerd door de school. Er zijn super veel verschillende soorten mensen. We eten er ontbijt, lunch en soms zelfs avondeten. We hebben onze eigen tv show (Central Morning News), en onze eigen modelijn (mensen dragen overal petten, sweaters, joggingbroeken en tassen met Central er op) in onze eigen kleuren. We hebben zelfs ons eigen minilegertje: ons footballteam 'The Central Minutemen'. En morgen gaan we de strijd aan met onze vijand: Highland. En we gaan winnen. Zeker. We zijn ook een best nationalistisch volkje ;)
Ik heb niet alles gezegd wat er in de afgelopen dagen is gebeurd, maar wel best veel. Als ik me later nog dingen herinner zal ik ze ertussen proppen. Lieve groetjes aan iedereen, vanuit dit kleine landje genaamd Central High School ;)
Linde
-
10 Oktober 2013 - 08:03
Saskia En Suze:
Linde, wat een leuke tijd heb je!! Echt heerlijk om er over te lezen, je schrijft het ook zo beeldend op, het is net of we er zijn, en volgens mij moeten we daar maar allemaal gewoon gaan wonen, want het klinkt veel leuker dan Nederland, en vooral veel gemoedelijker. We zijn ontzettend blij voor je. En gefeliciteerd met je rol in de musical.
Hier wordt het lekker herfst: het is nog donker als we opstaan en de blaadjes kleuren langzaam geel en rood. We steken binnenkort de kachel aan!
Mis je Witje eigenlijk? Dat vroegen we ons af: of het leven in een "nieuwe wereld" het moeilijk maakt om je de wereld waar je uitkwam te blijven herinneren.
liefs van ons, sas en suus -
10 Oktober 2013 - 09:54
Lisa:
Gefeliciteerd met je rol!!:D -
10 Oktober 2013 - 14:42
Linde:
Dankjulliewel;) En ja, ik mis Witje wel een beetje, en ik mis jullie allemaal een beetje. Maar ik zit nog lang niet in een hoekje te miezemuizen hoor! Je kan gewoon niet alles hebben. Wat heerlijk trouwens he, herfst. Hier kleuren de bomen ook al mooi :) -
11 Oktober 2013 - 11:29
Gerry Pietersen:
Lieverd, ik lees met veel plezier al je stukjes. Een fijne tijd toegewenst door oma ger -
12 Oktober 2013 - 20:33
Erik:
Hoi Linde,
Ontzettend leuk om jouw blog te lezen op Ipad van oma. Zo te lezen kom je daar weinig te kort. Volgens mij is het in minneapolis 1 groot avontuur. Ondertussen bewaken wij hier het fort om te voorkomen dat Rutte alles sloopt, zodat er nog iets over als je terugkomt. Heb heeeeeel veeeeel plezier en haal eruit wat erin zit!!!
Groet Erik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley